Reünie
Tijd is onverbiddelijk en wacht op niemand. Door de dagelijkse beslommeringen valt het niet op, maar op een reünie is er geen ontsnappen aan. Een timelaps met intervallen van 10 jaar, dat komt binnen.
Chillen met Tsjechov
De kortste weg tussen twee punten mag dan wel een rechte lijn zijn, de kortste weg naar een verkwikkend dutje is een boog.
Over koetjes en kalfjes
Diep in de Ardennen ligt het dorpje Champlon. Op zijn Frans klinkt het wat plomp, maar in het Waals begint het te zingen als een ijscokar: Tchimplion.
Het ei
Je loopt een winkel binnen om een vaas te kopen en je wandelt buiten met een ei. Zulke dingen gebeuren. Het heeft vaak niets te maken met de rechtlijnigheid of met de wispelturigheid van je karakter […]
Bevers en indianen
Hoe vaak hoor je vandaag nog een spreekwoord? Ze zijn in onmin geraakt en dat is jammer. Sommige spreekwoorden hebben zelfs nooit de kans gekregen er één te worden.
Van het westelijk front weinig nieuws
Niemand twijfelde er tot voor kort aan: “oorlog in Europa”, dat bleef beperkt tot monumenten, musea en feestdagen. — Niets blijkt ooit echt verworven.
Het Avondland
Ik krabbel recht. Ondanks het schuimrubberen matje voelen mijn knieën pijnlijk aan. Onkruid wieden op de oprit, sommige mensen vinden het rustgevend, ik behoor tot de andere soort.
Poetins donkere hart
Lamento naar aanleiding van wat op zondag 6 maart 2022 gebeurde in Irpin, Oekraïne, en op foto werd vastgelegd door fotojournalist Lynsey Addario.
Ockhams scheermes
Op een dag waren de middeleeuwen voorbij. Mensen kwamen op straat en juichten, eerst nog aarzelend, beducht voor een list, dan met volle overgave, er kon eindelijk ten volle geleefd worden. Het ijzeren korset van angst en bijgeloof was afgeworpen.
Mist
Wanneer er mist hangt over het land heeft de wereld iets te verbergen. Dat soort uitspraken deed mijn grootvader wanneer we bij het ochtendgloren langs de bosvijvers wandelden. Hij sprak ze uit met dezelfde nonchalance als waarmee hij zijn pijp stopte.
Lady & de Vagebond
Aan het eind van de straat, waar rechts het bos en links de velden beginnen, staat een huis. Tien jaar geleden kwam het leeg te staan na een tragisch voorval.
Kere Weerom, Reuzegom
Exotische cocktails met vrolijke parasolletjes, waarvan de uitbundige kleuren moeiteloos matchen met de stoere surfshorts en speelse bikini’s aan de tikibar. Azuurblauw water waarop het zonlicht in witgloeiende patronen het dolce far niente danst. – Sanda Dia, een naam als een vakantiegevoel.
Geen Kant op
Ik liep over de Kesselberg, het was nog vroeg en van waar je ook kwam, de wind zat tegen. Ik had er een voorteken in kunnen lezen, net zoals vanmorgen in de drab op de bodem van mijn koffiemok.
Bijwerkingen
Op de parking van het vaccinatiecentrum is het bloedheet. Ik zet de motor af. Met mijn hand op het portier staar ik naar de taartdoos op de passagierszetel.
Sócrates
In de zomer van 1982 heerste het sambavoetbal over de pleintjes. De Goddelijke Kanaries grepen dan wel naast de wereldtitel, voor ons jongens van 12 waren zij de enige denkbare winnaar. Op het grasveld achter de Don Bosco kerk speelden we elke dag het wereldkampioenschap. De eindzege lag op voorhand vast.