Dario Woland heeft met zijn verloofde afgesproken op restaurant. Hij wil nog snel een cadeau kopen. De etalage van Bulgakov ~ Curiositeitenkabinet & Antiek lonkt. Zijn blik valt op een rood vaasje. Een geglazuurde traan.
Aan het eind van de straat, waar rechts het bos en links de velden beginnen, staat een huis. Tien jaar geleden kwam het leeg te staan na een tragisch voorval. Niet veel later nam een bohémien er zijn intrek. De bohémien kocht het pand niet.
Geïnspireerd op het schilderij van Léon Spilliaert. De Nacht (1908) Ik zoek de nacht op. Niet om de duisternis te omarmen, noch om te verbergen wat daglicht schuwt. Ik zoek de nacht op.
Sanda Dia, een jongen met een naam als een vakantiegevoel, zag zichzelf als lid van studentenclub Reuzegom. Niet de alcohol, de visolie of de onderkoeling werden hem fataal, maar een gebrek aan empathie.
Net als baby’s en puppy’s verdragen puddingkoeken geen hoge temperaturen. Een halfuur kan al fataal zijn. Mee naar binnen nemen, lijkt ongepast. Met slechts vier koffiekoeken ga ik afgunst en onrust brengen.
Net als baby’s en puppy’s verdragen puddingkoeken geen hoge temperaturen. Een halfuur kan al fataal zijn. Mee naar binnen nemen, lijkt ongepast. Met slechts vier koffiekoeken ga ik afgunst en onrust brengen.
Rond deze dagen valt de eerste sneeuw altijd wel ergens zacht, bijna schuchter — op een helling op een kerstkaart in een oude speelfilm, en steeds vaker in herinnering.
Kinderprogramma’s als Dag Sinterklaas hebben een even eenvoudig als pretentieloos opzet: kinderen laten genieten van hun kind-zijn. In pyjama, met vochtige haren en gepoetste tandjes, knus in de zetel tussen mama en papa.
Frank Vos stapt het eethuis binnen. De kokosmat remt zijn pas. Hij sluit de deur en rilt de kilte van zich af. Doorheen de uitsparingen van de belettering staart hij naar de beregende straat – beeld zonder klank – dan keert hij zijn rug.
In de zomer van 1982 heerste het sambavoetbal over de pleintjes. Ik werd die zomer: Sócrates Brasileiro Sampaio de Souza en speelde zoals de naam van de tong rolt, wervelend, ongrijpbaar als een vallende zijden sjaal.
“De dingen gebeuren. Zonder woorden zouden ze ook gebeuren. Maar dan zonder woorden.” – Herman de Coninck. Met gedichten kan je dingen tastbaar maken zonder dat je ze hoeft te begrijpen.
