Openingszin: Zo is het begonnen.
Wat mag je verwachten? Al gauw stonden we geestelijk en lichamelijk op zeer intieme voet met elkaar en gingen we elke week een paar uur samen in de stad wandelen. Ze zat er financieel goed bij, die vriendin van me , want ze maakte in het bordeel meer dan honderd dollar per dag, terwijl ik bij Ford nauwelijks zes haalde. Het naar bed gaan met een vent om geld te verdienen vermoeide haar nauwelijks. De Amerikanen doen dat net als vogeltjes.
Waarom lezen? Dit is een donker boek van en over een man (Céline/Bardamu) met een diep wantrouwen. Het leven is uitzichtloos, de wereld absurd. Geluk is niet iets om na te streven, het leidt alleen maar tot meer ellende, armoede, ziekte, eenzaamheid, hypocrisie. Voor de mens dreigt er voortdurend gevaar. Er valt niet te ontkomen aan het verval en de menselijke conditie kent slechts het einde van de nacht als verlossing. Om die reis te voltooien is alles toegestaan. Lafheid, angst, verraad, onverschilligheid zijn een noodzakelijk kwaad. — Dus waarom zou je dit boek lezen? Om zijn verbluffende stijl, omwille van de humor, omdat je ondanks alles sympathie krijgt voor de zielige personages en vooral omdat het een rijk en spannend boek is dat je mee op reis neemt van de loograven naar Parijs, naar het hart van Afrika, naar Amerika en terug naar Frankrijk. _ Athenaeum | Polak & Van Gennep 525p.
Openingszin: Dit is de geschiedenis van ons.
Wat mag je verwachten? En nu begrijpt Jan Houtekiet het. Zonder een toelichting, plots, in een flits. En het is niet eens een kleinigheid, het is iets ontzaglijks en algemeens. Het is zoals een kind dat verneemt dat de sterren geen lichtjes aan een gewelf zijn, maar geweldige werelden in een oneindigheid. Liefde is ook dicht bij hem. Liefde is in hem geweest en hij wist het niet.
Waarom lezen? Het verouderde taalgebruik kan een drempel zijn, maar wie de kleur en klank van deze taal omarmt als een personage komt al snel in een buitenissig, koortsig en gulzig verhaal terecht, waarin het mythische personage Jan Houtekiet de hoofdrol speelt. Dit is een roman over vrijheid, koppigheid en liefde. _ Manteau 230p.
Openingszin: Haar gemoed was helder als een winterdag, een dag zo stil en schaduwloos alsof er pas verse sneeuw gevallen was.
Wat mag je verwachten? Gelukkig? De vraag hield haar bezig toen hij weer naar Stockholm was vertrokken. De vraag ergerde haar. Geen geluk meer, dacht ze. Nooit meer dat heerlijke, breekbare, angstige gevoel. Het is gedoemd om stuk te gaan en je doet je altijd zeer aan de scherven.
Waarom lezen? Hoe komt het dat we onszelf als uniek ervaren, maar dat wat ons uniek maakt zo herkenbaar is in vorige en volgende generaties? In dit verhaal worden op een sobere maar treffende manier drie generaties vrouwen geportretteerd. Ondanks hun sterk verschillende leefomstandigheden en karakters komen ze (we) langzaam tot het besef dat wat hen uniek maakt ook dat is wat hen verbindt. _ De Geus 351p.
Openingszin: Nr. 124 wrokte.
Wat mag je verwachten? Dit is link, dacht Paul D. Voor een vrouw die slavin is geweest was het gevaarlijk om ergens zoveel van te houden, wist hij, van alles maar een klein beetje, want als ze het de rug braken of in een baalzak stopten, nou, dan had je misschien nog een beetje liefde over voor de volgende.
Waarom lezen? Je kan een dozijn boeken lezen over slavernij en begrijpen hoe uitzichtloos en onmenselijk de werkelijkheid was. Of je kan Beminde lezen en voelen hoe uitzichtloos en onmenselijk het moet geweest zijn. _ De Bezige Bij 350p.
Openingszin: Ik ben al op zo’n leeftijd en er bovendien zo aan toe dat ik voor het slapen altijd goed mijn voeten hoor te wassen voor het geval de ambulance me ’s Nachts moet komen halen.
Wat mag je verwachten? Ze liep met een orthopedische kraag, waarschijnlijk had ze ooit een ongeluk gehad. Of misschien had haar rug het begeven door het schrijven. Ze deed denken aan iemand die Pompeï, alsof ze volledig met as was overladen; haar gezicht was askleurig, haar mond, haar grijze ogen, en haar lange haar dat strak met een elastiekje in een klein knotje op haar hoofd was vastgemaakt. Als ik haar wat minder goed had gekend, had ik haar boeken vast gelezen.
Waarom lezen? Je hebt wel eens zin om je aan een Nobelprijswinnaar te wagen, maar wil er geen avondschool literatuurstudies voor volgen. Met deze spannende, humoristische, ontroerende, gothic, whodunit, die bovendien geschreven is in een rijke, bijzondere stijl, schuif je mee aan tafel met vreemdsoortige personages, en zit je op de eerste rij om alles te beleven alsof je er zelf bij was. _ De Geus 304p.
Openingszin: Voor de meeste mensen bestaan wij alleen in een boek, mijn bruid en ik.
Wat mag je verwachten? Ik zweeg zeven dagen lang, hoorde elke dag stoïcijns de verwijten aan, sliep 's nachts de slaap der onschuldigen terwijl zij er steeds slechter uit ging zien, en was bijna opgelucht toen ze me op de achtste dag als een panter besprong, mijn gezicht openklauwde en bijna mijn oor afbeet.
Waarom lezen? Een buitengewoon liefdesverhaal, vertelt vanuit een gedurfd perspectief; tegelijk beenhard en fluweelzacht. _ Prometheus 236p.
Openingszin: Op een februariochtend in 1933 tilde Andreas Egger de stervende geitenhoeder Johannes Kalischka, die door de mensen in het dal altijd Geitenhannes werd genoemd, van zijn doorweekte en zurig ruikende stromatras om hem over het drie kilometer lange en met een dikke sneeuwlaag bedekte bergpad naar het dorp beneden te brengen.
Wat mag je verwachten? 'Ja, dat wil ik,' antwoordde ze vastberaden en Egger had het gevoel dat hij het volgende moment achterover van de boomstronk zou vallen. Maar hij bleef zitten. Ze omhelsden elkaar en toen ze elkaar loslieten, was het vuur op de berg alweer uit.
Waarom lezen? Een ontroerend verhaal over een hard leven dat vaak buigt, maar nooit breekt; gebracht in een taal die perfect samenvalt met de personages _ De Bezige Bij 160p.
Openingszin: LAAT ALLE HOOP VAREN BIJ HET BINNENGAAN HIER staat in bloedrode letters op de zijgevel van de Chemical Bank geklad vlak bij de hoek van Eleventh en First en het is zo groot dat het te zien is vanaf de achterbank van de taxi die schokkend voortbeweegt in het verkeer dat van Wall Street komt en net als Timothy Price de woorden in de gaten krijgt komt een bus tot stilstand en belemmert de reclame voor Les Misérables op de zijkant ervan zijn uitzicht, maar Price die bij Pierce & Pierce werkt en zesentwintig is, lijkt het niet te kunnen schelen omdat hij tegen de chauffeur zegt dat hij hem vijf dollar geeft als hij de radio harder zet, 'Be My Baby' op WYNN, en de chauffeur, zwart, geen Amerikaan, doet het.
Wat mag je verwachten? Nadat ik Mace in haar ogen, mond en neusgaten heb gespoten leg ik een kameelharen jas van Ralph Lauren over haar hoofd, wat het schreeuwen zo ongeveer dempt.
Waarom lezen? Afdalen in de zieke, perverse geest van Patrick Bateman is een unieke ervaring _ Anthos 542p.
Openingszin: De dag begint.
Wat mag je verwachten? 'Het nummer!' riep ze. 'Wacht hier.' Ze verdween en kwam een halve minuut later weer terug, en op datzelfde moment werden we allebei in de rug getroffen door het eerste manische tromgeroffel en de snerpende gitaren die vanuit de stereo in de kamer achter ons op volle sterkte naar buiten knalden. 'Hüsker Dü,' riep ze boven de muziek uit. '"New Day Rising". Fantastisch toch?'
Waarom lezen? Omwille van de bijzondere stijl, de fantastische beeldtaal, de grondig uitgewerkte scènes en thema’s, de levensechte personages die je niet meer loslaten, de boeiende dialogen, de talloze referenties aan cultuur, geschiedenis, popmuziek, kunst, film. En natuurlijk het altijd verder denderende verhaal waarvan je hoopt dat het nooit eindigt. Gezien de omvang (voor een keer echt een vuistdik boek) misschien niet voor iedereen, maar wie twee weken vakantie heeft, moet het toch maar overwegen _ Podium 1230p.
Openingszin: De verwondering die ik voelde toen ik het Boek der vissen ontdekte is me altijd bijgebleven, even helder als het fosforescerende marmerpatroon waar die merkwaardige ochtend mijn blik op viel, even schitterend als de mysterieuze wervelingen die mijn geest kleurden en mijn ziel betoverden — wat onmiddellijk de ontrafeling van mijn hart in gang zette, en erger nog, van mijn leven, tot er slechts deze armzalige warrige streng draden van over was, namelijk het verhaal dat u nu gaat lezen.
Wat mag je verwachten? Ze rook naar zoute haring & ik gaf haar mijn pijp & met de pijp stevig tussen haar tanden geklemd sidderde ze als en vis & rook dan naar iets heel anders & nog lekkerder & dan waren we fantastisch aan het wroeten zwemmen vliegen rotzooien. Ze had kleine borsten & een forse taille & magere benen & was in het begin gulzig in haar vrijerij.
Waarom lezen? In een zinderende stijl vertelt Richard Flanagan een krankzinnig verhaal, waarbij gruwel en schoonheid voortdurend tegen elkaar worden uitgespeeld. Tal van angstaanjagende en burleske personages worden opgevoerd om in een stilistische krachttoer tot een hoogst originele roman te komen. Dit boek vraag een inspanning van de lezer, maar de beloning is navenant _ Anthos | Manteau 384p.