Aan het eind van de straat, waar rechts het bos en links de velden beginnen, staat een huis. Tien jaar geleden kwam het leeg te staan na een tragisch voorval.

Ik liep over de Kesselberg, het was nog vroeg en van waar je ook kwam, de wind zat tegen. Ik had er een voorteken in kunnen lezen, net zoals vanmorgen in de drab op de bodem van mijn koffiemok.

Op de parking van het vaccinatiecentrum is het bloedheet. Ik zet de motor af. Met mijn hand op het portier staar ik naar de taartdoos op de passagierszetel.