Billy de hond kijkt zoals honden kijken wanneer ze in hun slome bestaan worden gestoord. Onze kroost maakt zich klaar om op scoutskamp te vertrekken. Een jaarlijks ritueel dat voor nervositeit zorgt. — Niet omwille van de therapeutische scheiding van ouder en kind, noch om de documenten, attesten en goedkeuringen die last minute bij elkaar moeten worden gebracht – neen, de lakmoesproef voor elke scout is de rugzakcontrole voor vertrek naar de kampplaats. Wie faalt loopt risico op hoongelach, spot en schaamrood.
Zo’n rugzak is een precisie-instrument met een eigen vocabularium. Neem nu de inhoud. Hoeveel er in een rugzak kan – zo heb ik recentelijk geleerd – wordt uitgedrukt in liter. Dat lijkt logisch voor een benzinetank of een colafles, maar voor een rugzak is het toch bijzonder. Hoe test je zoiets, houdt iemand de rugzak open waarna een ander er een tuinslang in hangt en een derde de teller op de waterkraan afleest? Het zal wel accuraat zijn, maar wat heb je eraan. 35l of 75l, niemand die zoveel water of melk wil meenemen, toch? Voor geen enkele daguitstap of trektocht lijkt me dat nuttige informatie. Neen, waarom dan gewoon niet ‘onderbroeken’ of ‘mueslibars’ als eenheid, daar kan je als reiziger iets mee.
“Dit model rugzak is 100 boxershorten”, ja, dáár heb je wat aan. Zeker als je naar een exotische bestemming trekt waar de kans op turista aanzienlijk is.
