Just me volgt het aangegeven pad, wijkt er zelden vanaf en is meestal voor het donker thuis. Gelooft ondanks alles dat de meeste mensen deugen en vermijdt conflicten waar mogelijk.
Schrijven doet Just me om de (ongevaarlijke) stemmen in zijn hoofd en de opgekropte conflicten in zijn maag een uitweg te bieden.
Begonnen als zoon, daarna zelf vader geworden, man van, schrijver/dichter, liefhebber van het absurde, belastingbetaler, Leuvenaar, Europeaan, eigenaar van een tuin met een hangmat.
Happy me leeft in het nu. Snuffelt graag rond zonder echt op zoek te gaan, en is altijd blij met wat hij vindt. Verwondering is eerder regel dan uitzondering. Schrijven doet Happy me zelden, inspiratie opdoen daarentegen des te meer.
Happy me hoopt ooit de nobele kunst van het kwispelen onder de knie te krijgen.
De neus loopt vooraan
heen en weer, op het bospad
nooit ver van de staart.
Mad me kent zowel de donkere als de manische kant van de gedachte, en voelt zich even prettig in het gezelschap van American Psycho als van Alice in Wonderland of Don Quichot.
Schrijven doet Mad me in vlagen van natuurlijke dronkenschap, aangejaagd door de muze, om de dag nadien meedogenloos en overvloedig te schrappen.
Favoriet citaat:
“I’m drowning here, and you’re describing the water!” (Melvin Udall)
Serious me is de baseline van het gezelschap. Vaak verborgen, bijna altijd aanwezig. Zonder Serious me kunnen de anderen niet bestaan, of ze kunnen wel bestaan, maar dan zonder betekenis. Serious me is waakzaam, kwetsbaar, een scepticus die rondloopt met een kritische blik die al te vaak met boosheid wordt verward. Serious me mag dan soms zwaarmoedig zijn, hij ziet geen reden tot wanhopen. Optimisme is immers de enige betekenisvolle vorm van zijn.
Serious me schrijft zowel met hart als met verstand, altijd nieuwsgierig naar de volgende bergtop, en koestert het woord schoonheid.
Serious me heeft met Albert Einstein gemeen dat hij zich vaak onbegrepen voelt.