Plots schuift de toegangspoort weer open.
Sorry, jullie moeten morgen terug —
op straat zonder hoofdkussen, tent of slaapzak
handschoenen heeft hij niet.
het vriespunt een onophoudelijke stresstest
een kopje thee van AzG
Veroordeeld tot de straat
op één karton melk, een stuk brood
Wettelijk gezien recht —
difterie of schurft,
geïmproviseerde slaapplek,
warme kleren, steriele naalden,
een medische check-up,
messteken,
diabetes, suikerspiegel,
wonden en aandoeningen.
Hardnekkiger nu het zo koud is. Vreemd toch. —
In mijn land is het warm als de zon schijnt.
Ik ben weer eens niet binnen. Zo gaat dat in het leven.
Ik heb warme thee en een vriendelijke landgenoot.
It’s a good day after all.
Dit “onbedoeld gedicht” komt uit:
Reportage: Daklozen in Brussel – De Morgen 17/12/2022 –
Tekst Jorn Lelong.
Hoe dakloze asielzoekers de vrieskou trotseren:
‘Ik wandel om mijn voeten te kunnen voelen’
