Oefeningen

in Rusteloosheid

Tranen

Om ze opgelucht te laten lopen 
te plengen met een vol gemoed 
uit ontroering of intens verdriet. 
Om te huilen, te storten 
ingetogen of met tuiten 
boven de snijplank 
in een zakdoek 
schreien als een kind 
of om te laten rollen, 
schuddebuikend goedgezind. 

En heel soms 
om te balanceren 
op een ooglid, 
van de zwaartekracht los. 
Als een lens 
opgebold en troebel  
verzacht het harde lijnen 
mengt het water en kleur. 

Want soms is er even geen nood 
aan al dat helder kijken, 
aan de scherpe rand 
van een klare lijn. 

kruisende vrachtwagen en bus door beregende vooruit bekeken

Zin in meer?