Oefeningen
In de zomer van 1982 heerste het sambavoetbal over de pleintjes. De Goddelijke Kanaries grepen dan wel naast de wereldtitel, voor ons jongens van 12 waren zij de enige denkbare winnaar.
Een blik vanuit onze slaapkamer op de achterliggende tuinen vertelt iets over de wereld.
Ik nam een slok verdunde appelciderazijn en trok een trui aan. Het eerste schijnt te helpen tegen reflux, het tweede tegen de kilte van een valavond op het kerkhof.
Alleen in het weekend zaten ze er niet, de oude man en zijn vrouw. Dat het zíjn vrouw was, was onmiskenbaar. Met tederheid en trots liet hij haar alle aandacht.
We zaten op een terras, hartje Parijs. Een eenvoudig café waar de stoelen en tafels door de tijd waren aangeraakt. De obers waren er op een sympathieke manier onvriendelijk. Het was ten slotte Parijs.
Je loopt een winkel binnen om een vaas te kopen en je wandelt buiten met een ei. Zulke dingen gebeuren. Het heeft vaak niets te maken met de rechtlijnigheid of met de wispelturigheid van je karakter […]
Het saaiste onderwerp ter wereld. Niet gewoon saai of oersaai, neen, het saaiste onderwerp ter wereld. Daar was hij heel stellig in.
Het grootte raam aan de voorzijde van het huis kadreert het uitzicht als een schilderij. Onveranderlijk hangt het daar, of moet ik zeggen schijnbaar onveranderlijk […]
Op het avondstrand van Les Issambres staat een oude man kniediep in de branding. Zijn armen hangen schuin af, de handpalmen geopend naar de donkere massa die voor hem ligt.
De Tropézienne kijkt me verontwaardigd aan. “In Saint-Tropez schijnt de zon altijd, zelfs als het regent, alleen zitten de wolken soms in de weg.” Ze lijkt ervan uit te gaan mij daarmee voldoende te hebben geïnformeerd over het lokale klimaat […]