Oefeningen
Een bejaarde dame staat geharnast in een imperméable aan de rand van een drukke weg, haar boodschappentrolley aan de hand als compagnon de route. Ik vraag haar of zij mijn hulp wil aanvaarden.
Vandaag zal ik de risico’s niet schuwen en het avontuur opzoeken. Vol zelfvertrouwen omarm ik deze vriesdag, terwijl het zonlicht de rijp op de velden bespeelt. iPhone, ID- en betaalkaarten blijven thuis.
Einde wedstrijd! – Die Mannschaft zag er opgelucht uit, ondanks de 1-1 leken ze goedgemutst richting spelerstunnel te wandelen.
Sinds kort woont er een beroemde schrijver in onze straat. In een zeldzaam interview met de schrijver las ik dat het onder druk van zijn dochter was dat hij voor onze straat had gekozen.
In de zomer van 1982 heerste het sambavoetbal over de pleintjes. De Goddelijke Kanaries grepen dan wel naast de wereldtitel, voor ons jongens van 12 waren zij de enige denkbare winnaar.
Een blik vanuit onze slaapkamer op de achterliggende tuinen vertelt iets over de wereld.
Alleen in het weekend zaten ze er niet, de oude man en zijn vrouw. Dat het zíjn vrouw was, was onmiskenbaar. Met tederheid en trots liet hij haar alle aandacht.
We zaten op een terras, hartje Parijs. Een eenvoudig café waar de stoelen en tafels door de tijd waren aangeraakt. De obers waren er op een sympathieke manier onvriendelijk. Het was ten slotte Parijs.
Het saaiste onderwerp ter wereld. Niet gewoon saai of oersaai, neen, het saaiste onderwerp ter wereld. Daar was hij heel stellig in.
Het grootte raam aan de voorzijde van het huis kadreert het uitzicht als een schilderij. Onveranderlijk hangt het daar, of moet ik zeggen schijnbaar onveranderlijk […]